Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

Πάγιες ανάγκες και διαρκείς. Φαινόμενο Γκρέκο. Και στην τελική υπάρχει η Καραθώνα


Δεν ξέρω, βρε παιδί μου, πως στο καλό τα  καταφέρνω και τα βλέπω όλα ανάποδα, ανεστραμμένα και αιρετικά; Αντίθετα απ΄ότι τα βλέπουν και τα κρίνουν όλοι οι άλλοι
Όλοι διαχρονικά υποστηρίζουν το Ελληνικό φαινόμενο με τους  άμοιρους που μπαίνουν στους Δήμους όχι με τις κανονικές διαδικασίες, αλλά με το σύστημα των πεντάμηνων και οχτάμηνων συμβάσεων που μετά ανανεώνονται για άλλο ένα πεντάμηνο ή οχτάμηνο και ακολούθως για ακόμα ένα και στο τέλος οι πάντες απ΄ άκρη σ΄ άκρη υποστηρίζουν το δικαίωμα των κατ΄επανάληψη πενταμηνιτών και οχταμηνιτών να παραμείνουν εσαεί και μέχρι τη συνταξιοδότησή τους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ως καλύπτοντες παγίας και διαρκείς ανάγκας. Ανάγκας και θεοί πείθονται. Εδώ πριν μερικά έτη προσπάθησαν να μονιμοποιήσουν και τους σταζιέρς. Τους θυμάστε αυτούς; Όλοι, μα όλοι τους, βρήκαν την τρύπα και μπήκαν στο Δημόσιο με σημειωματάκια των γαλάζιων βουλευτών. Ελάτε τώρα. Μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Έτσι έγινε αγαπητά μου νεοδημοκρατάκια, αλλά και πασόκια και συριζάκια που παρεισφρήσατε στις γαλάζιες λίστες. Και μετά όλοι μαζί αγωνίσθηκαν τότε να μονιμοποιηθούν χρησιμοποιώντας την Γκρέκα επιχειρηματολογία. Πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Και μετά κάποιοι από αυτούς που καλύπτουν αυτάς τα παγίας ανάγκας σε έναν τομέα μετατίθενται σε άλλη υπηρεσία σε γραφεία, όπου στριμώχνονται οι υπάλληλοι προκειμένου να βρουν θέσεις πίσω από υπολογιστές.
Και ουδείς το κατακρίνει το Ελληνικό φαινόμενο.



Ξεκίνησε  το φαινόμενο εκείνες της αλήστου μνήμης εποχές της πασοκικής παντοδυναμίας. Τους πήρε από το χεράκι όλους αυτούς αδιακρίτως και σωρηδόν ο Υπουργός του Καραμανλή του μη κανονικού και τους έκανε αορίστου χρόνου. Και ήλθαν οι σημερινοί και αντί να καταδικάσουν τις λογικές αυτές τον προβίβασαν τον Υπουργό αυτό σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και συνέχισαν οι σημερινοί το ίδιο βιολί και το ίδιο βιολάκι, παρά την Συνταγματική επιταγή που προσπάθησε να βάλει ένα φραγμό στο Γκρέκο φαινόμενο.
Είτε στην αντιπολίτευση βρίσκονται  είτε στην κυβέρνηση το μότο είναι ίδιο. Παγίωση και διάρκεια στο διηνεκές της καθεστηκυίας λογικής της εκ του παραθύρου εισδοχής

Πάγιες και διαρκείς ανάγκες στην υπηρεσία αποκομιδής των σκουπιδιών. "ΠΑΓΙΕΣ". "ΔΙΑΡΚΕΙΣ". Μόνον εγώ θεωρώ  εξαιρετικά αντιδραστική όλη αυτήν την φρασεολογία και λογική;
Μόνον εγώ σε αυτήν χώρα το βλέπω ανάποδα;
Ότι όλοι οι άνθρωποι που συλλέγουν τα απορρίμματά μας δεν μπορεί να καλύπτουν πάγιες ανάγκες;
Μόνον εγώ  ισχυρίζομαι ότι η προοδευτική λογική στον τομέα αυτό συνεπάγεται την δραστικότατη μείωση των ανθρώπων που ασχολούνται στην αποκομιδή;

Ιδού τι λέω.

Η προοδευτική λύση είναι να μειώσουμε τον όγκο των σκουπιδιών.
Να καταναλώνουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να μην δημιουργούμε μεγάλο όγκο σκουπιδιών.
Να τελειώσουμε με τις πλαστικές συσκευασίες, τους σεγκαφρέντους σε πλαστικά
Να  αρχίσουμε επιτέλους να ανακυκλώνουμε στην πηγή
Να τοποθετήσουμε βυθιζόμενους μεγάλους αεροστεγείς κάδους απορριμμάτων με τσιπάκια που θα ειδοποιούν το πότε θα πρέπει το συνεργείο να έλθει να τους αδειάσει.
Να πληρώνουν τα νοικοκυριά δημοτικά τέλη όχι παγίως ή με τα τετραγωνικά μέτρα της οικίας τους, αλλά με τον όγκο των απορριμμάτων που παράγουν. Εκεί να δείτε τι θα συμβεί και πως θα καλυτερέψει η απαράδεκτη κατάσταση.
Να υπάρξει δίκτυο διάθεσης περισσευούμενων  γευμάτων κυρίως από εστιατόρια για την κάλυψη αναγκών φτωχών οικογενειών.

Όλα αυτά τα ανάποδα που εγώ προτείνω γίνονται σήμερα σε άλλες χώρες. Δεν τα έχω βγάλει από το μυαλό μου. Κάποια από αυτά γίνονται και στην Ελλάδα.

Αυτές οι συγκεκριμένες δράσεις θα καταστήσουν αναγκαία την δραστική μείωση του προσωπικού που προσλαμβάνεται για να μαζέψει όλα αυτά που εμείς θέλουμε μετά βδελυγμίας να διώξουμε από το σπίτι μας.
Ετσι θα  γίνεται η αποκομιδή μια φορά την εβδομάδα,. Οχι κάθε μέρα ή δις ημερησίως. Και το προσωπικό στον τομέα αυτό θα πρέπει να μειωθεί δραστικά

Ποιες πάγιες και διαρκείς ανάγκες επομένως. Μόνον οι αντιδραστικοί Πασόκοι και όσοι ακολουθούν το πασοκικό μοντέλο και οι οπαδοί του Πάκη, δηλαδή όλοι πλην εμού τα ισχυρίζονται αυτά.

Εγώ ισχυρίζομαι ότι όλος αυτός ο κόσμος που μαζεύει τα απορρίμματά μας και πολλοί άλλοι ακόμα θα πρέπει να βρουν εργασία σε τομείς πράσινης οικονομίας. Στην ανακύκλωση των απορριμμάτων, στην κομποστοποίηση. Στην εμπορία των ανακυκλούμενων υλικών. Σε εργοστάσια βιοαερίου, τηλεθέρμανσης και πως τα λένε όλα αυτά οι επαΐοντες. Σε ένα νησί της Ελλάδας ήδη η ενέργεια που καταναλώνεται είναι όλη από ανανεώσιμες πηγές. Και βρίσκουν εργασία εκεί οι άνθρωποι. Και δημιουργούνται οικονομίες κλίμακας και εισοδήματα τόσον για τον Δήμο, όσον και για τους πολίτες. Και οι Δήμοι με τις οικονομίες που θα κάνουν και τα έσοδα που θα έχουν, θα μπορούν και θα πρέπει να πραγματοποιούν δράσεις, πολιτισμού, αθλητισμού, κοινωνικής αλληλεγγύης. Και έτσι στους τομείς αυτούς θα μπορούν να απασχολούνται οι άνθρωποι. Όχι για να συλλέγουν τα σκουπίδια μας. Και να θεωρούμε προοδευτικό να τους μονιμοποιούμε σε τέτοιες θέσεις.
Αυτές είναι λύσεις. Οχι Πάκης και πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Μόνον ο ήλιος και οι άνεμοι παγίως παράγουν ενέργεια. Μέχρι να σβήσει και αυτός. Αλλά μέχρι τότε  θα ζουν τα δισέγγονά μου. Για τα τρισέγγονά μου, εντάξει. Και για αυτά ενδιαφέρομαι λίγο.

Και επειδή υπάρχουμε κάποιοι σε αυτή την πόλη που διαλέγουμε τα υλικά και τα ρίχνουμε στους μπλε κάδους φύρδην μίγδην χαρτιά, αλουμίνια, πλαστικά, γυαλιά (άλλο ένα Ελληνικό φαινόμενο αυτό, αντί για ανακύκλωση στην πηγή να  μας οδηγούν στην εύκολη λύση του ανακατέματος), επειδή λοιπόν αυτό γίνεται μήπως κάποιοι, κάποια στιγμή μπορούν να μας πληροφορήσουν ποιος είναι ο όγκος των σκουπιδιών που πάει στην χωματερή της Καραθώνας και ποια ποσότητα επακριβώς πηγαίνει για ανακύκλωση; Και τελικά μπορεί κάποιος να μας πει ποιο είναι το επακριβές ποσό που εξοικονόμησε ο Δήμος από την ανακύκλωση που πραγματοποιούν οι πολίτες; Ετσι για να μην νοιώθουμε Βέγγοι που τρέχουμε να βρούμε μπλε κάδο. Για να νοιώσουμε και κάποια δικαίωση βρε αδελφέ για την προσπάθεια.
Όμως μέχρι τώρα ουδείς ενημερώνει. Μας γράφουν κανονικά. Μας φτύνουν και εμείς νομίζουμε ότι βρέχει.
Και πολλοί αμφιβάλλουν αν πράγματι τα υλικά που εμείς διαλέγουμε όντως πάνε στην ανακύκλωση. Δικαίως αμφισβητούν διότι ουδείς έχει δώσει συγκεκριμένα στοιχεία και νούμερα
Πάντως ένα είναι βέβαιο. Ένας τεράστιος όγκος σκουπιδιών καταλήγει στην Καραθώνα.
Συνεχίστε να τους δοξάζετε.

http://airetika.blogspot.gr/2017/07/blog-post_5.html








Δεν υπάρχουν σχόλια: